έ

Ποτέ δεν πυροβολούν στα πόδια.Το μυαλό είν΄ ο στόχος.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Πηνελόπη Δέλτα,Στα μυστικά του Βάλτου (1937)

Στις αρχές του 20ού αιώνα,κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα,η λίμνη των Γιαννιτσών αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα πεδία των σφοδρών ελληνοβουλγαρικών συγκρούσεων.
Στο πασίγνωστο ιστορικό μυθιστόρημά της «Στα Μυστικά του Βάλτου» (1937),η λογοτέχνιδα Πηνελόπη Δέλτα (1874-1941) αποτυπώνει τα δρα-ματικά γεγονότα της περιόδου αυτής και μεταφέρει νοερά τους ανα-γνώστες στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία των αρχών του 20ού αιώ-να.
Εκεί,στη βαλτώδη λίμνη των Γιαννιτσών,ελληνικά αντάρτικα σώματα και βούλγαροι κομιτατζήδες συγκρούονται ανηλεώς ενόσω επιχειρούν να επιβάλουν την κυριαρχία τους στην περιοχή,υπό την ανοχή των Οθω-μανών.
Η Δέλτα καταφέρνει να συνδυάσει υποδειγματικά τις πηγές και τα ιστο-ρικά αρχεία με το μύθο,σε ένα κείμενο συνεκτικό και εξαιρετικά ενδια-φέρον.Οι γλαφυρές περιγραφές,οι μάχες,τα μυστήρια,οι αποδράσεις,οι προδοσίες και οι παγίδες του εχθρού ζωντανεύουν το κλίμα της εποχής και συναρπάζουν τους αναγνώστες του μυθιστορήματος.
Αυτοί παρακολουθούν τον ηρωικό αγώνα που δίνουν στην περιοχή της λίμνης των Γιαννιτσών δύο εξέχοντες Μακεδονομάχοι,ο καπετάν Άγρας (ο υπολοχαγός Τέλλος Άγρας ή Σαράντος Αγαπηνός,όπως ήταν το πραγ-ματικό όνομά του) και ο καπετάν Νικηφόρος (ο ανθυποπλοίαρχος Ιωάννης Δεμέστιχας),με την πολύτιμη συνδρομή δύο παιδιών,του Αποστόλη και του Γιοβάν.
Η πόλη των Γιαννιτσών αποτίναξε τελικά τον αβάσταχτο ζυγό του κατακτητή στις 20 Οκτωβρίου 1912,κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου,όταν ο Ελληνικός Στρατός,έπειτα από διήμερη μάχη με τον Τουρκι-κό Στρατό,απελευθέρωσε την ευρύτερη περιοχή.
Η λίμνη των Γιαννιτσών πάλι,το άλλοτε θέατρο άγριων μαχών μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων,αποξηράν-θηκε (το έργο ολοκληρώθηκε το 1937) και τη θέση της κατέλαβε ένας εύφορος κάμπος,που παράγει βαμβά-κι,δημητριακά,κηπευτικά,τεύτλα και καπνά.
Σε ανάμνηση της ιστορικής μάχης των Γιαννιτσών και της απελευθέρωσης της πόλης από τον τουρκικό ζυγό ανεγέρθηκε το 1926 ηρώο του γλύπτη Γρηγορίου Ζευγώλη,στην ανατολική είσοδο της πόλης,επί της Εγνα-τίας Οδού.
Η τριαδική,πυραμιδοειδής σύνθεση από ορείχαλκο,το «Μαύρο Άγαλμα»,όπως το αποκαλούν οι κάτοικοι της πόλης εξαιτίας του μελανού στιλβώματός του,αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ελληνικής γλυπτικής του Μεσοπολέμου.
......

Βαγγέλης Στεργιόπουλος


Κάντε λήψη - διαβάστε: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ,τα σχόλια να σχετίζονται με την ανάρτηση και να είναι ευπρεπή.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.