P.Z. Prounton, Ιδιοκτησία και Επανάσταση
Η Γαλλική Επανάσταση (1789) και περισσότερο,θα έλεγα,η
ατμομηχανή (1820), που εγκαινίασε την βιομηχανική διάσταση στην οικονομία,ενταφίασαν
το σύ-μπλεγμα οργάνωσης και δράσεων στη φεουδαλική Δυτική Ευρώπη.Ο νέος
ανα-πάντεχος κόσμος χαρακτηρίζεται από αμηχανία κι από πρόδηλη ατζαμοσύνη. Θέλει
να πάει σε κάτι καινούργιο κι αμόλυντο,για να το πούμε σχηματικά,αλλά δεν ξέρει
ποιο είν΄ αυτό ούτε πώς είναι.
Απ΄το 1830-40 αναπτύσσεται ένας πλούσιος θεωρητικός
προβληματισμός,άλλοτε με οργή κι άλλοτε πιο μετρημένα,που προσπαθεί να χαράξει
τους δρόμους του καινούργιου.Οι έννοιες της Οικονομίας,του Κράτους,του Θεού,της
Δικαιοσύνης και της Ηθικής επανεξετάζονται και εν πολλοίς αναθεωρούνται.
Μέσα στον πυρετό αυτών των αναζητήσεων (από μορφωμένους
ευγενείς α-στούς) ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι υποστηριχτές του Αναρχισμού,δηλαδή
μιας κοινωνίας αποδεσμευμένης από κάθε εκμετάλλευση και βία.Ο Αναρχισμός
διαχωρίζει τη θέση του τόσο απ΄ την εμποροκρατία (τον φιλελευθερισμό που θα
λέγαμε σήμερα) όσο και τον κομμουνισμό,που τον θεωρεί κρατικίστικη εκδοχή.
Στα κείμενα των τότε αναρχικών διανοητών (όπως του Προυντόν που παρουσιάζουμε εδώ) ο
σημερινός ανα-γνώστης/πολίτης θα διαπιστώσει έναν αγνό εφηβικό ρομαντισμό και
μια ουτοπική πολιτική φιλοσοφία που έχει να κάνει με ακέραιους τέλειους
άγγελους κι όχι με φθαρτούς παθιασμένους ανθρώπους κυριαρχούμενους από ένστικτα
και ορμές.
Σε κάθε περίπτωση,η πολιτική μας συγκρότηση,αλλά και η
αισθητική οπτική μας,θα ωφεληθεί απ΄την γνωρι-μία/μελέτη αυτού του ιδιαίτερου,και
τόσου ευγενούς,ειρηνικού απελευθερωτικού στοχασμού.
Κάντε λήψη – Διαβάστε:
Γιάννης Βασ. Πέππας
