Τείχη και νάρκες στήνει και διατηρεί η Τουρκία στα σύνορα με Ιράκ, Ιράν, Αρμενία και Γεωργία .

 Τείχος και στα σύνορα με την Αρμενία

Η κυβέρνηση του ΑΚΡ ως αντίμετρα ενάντια στους αντάρτες, μετά από το τείχος στα σύνορα με την Ροζάβα, στήνει τείχος και στα σύνορα με Ιράν και Αρμενία.

Το τουρκικό κράτος στήνει στα σύνορα με Ιράν και Αρμενία την αποκαλούμενη ¨Ολοκληρωμένη Συνοριακή Ασφάλεια¨ που αποτελείται από προκατασκευασμένα τείχη, πύργοι παρατήρησης ενσωματωμένοι στα τείχη , συρματόπλεγμα και σύστημα φωτισμού για το βράδυ.

Στα 692 χιλιόμετρα από τα 911 των συνόρων της Τουρκίας (βόρειο Κουρδιστάν) με την Συρία, έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή του τείχους. Ο Τούρκος πρόεδρος της Δημοκρατίας Ερντογάν στις 2 Ιουνίου δήλωσε πως το σύνολο των 911 χιλιομέτρων θα καλυφθούν με το τείχος.    …………………

Ο Αμπνουλκαντίρ Σελβί της Χουριέτ που είναι από τους δημοσιογράφους-ντουντούκες του ΑΚΡ , στις 8 Μαΐου στην Χουριέτ είχε γράψει πως συνομίλησε με ανώτατο αξιωματούχο που του είπε τα εξής: ¨ Το ΠΚΚ στην ιρανική πλευρά των συνόρων έχει στρατόπεδα σε Μακού, Νταμπάτ, Ναβούρ, Κοτρ, Κενερές και Σεχιντάν. Σε αυτά τα στρατόπεδα βρίσκουν καταφύγιο 800-1000 τρομοκράτες. Αυτοί μπαίνουν στην Τουρκία και δρούνε και την επομένη βγαίνουν. Όταν εμείς κάνουμε επιχειρήσεις ενάντια στους τρομοκράτες σε Άγρι και Τεντουρέκ, αυτοί περνάνε σε εκείνα τα στρατόπεδα. Ως μέτρο έναντι αυτού τα 70 χιλιόμετρα συνόρων Αγρι-Ιγντίρ τα κλείνουμε με τείχος και υο υπόλοιπο κομμάτι με πύργους, σίδερα και συρματοπλέγματα. Και θα το φωτίσουμε κατά μήκος όλο.¨   ………………….  

Η Τουρκία μετά από την ένταξη της στο ΝΑΤΟ το 1952, έβαλε νάρκες στα σύνορα με Συρία, Ιράκ, Ιράν, Αρμενία και Γεωργία, σε μια απόσταση 812 χιλιομέτρων. Επίσης στην περίοδο 1993-1997  σε μια κίνηση ενάντια στο Κουρδικό Κίνημα Ελευθερίας έβαλε νάρκες στην συνοριακή περιοχή Σεχάτ και Μποτάν. Το 2009 με νομική ρύθμιση που έγινε ανακοινώθηκε πως θα γίνει εκκαθάριση των ναρκών που βρίσκονται σε ένα μήκος 645 χιλιομέτρων με την Συρία και σε ένα βάθος 20 εκατοστών. Μάλιστα είχε ανακοινωθεί πως θα απασχοληθούν για αυτό 3.500 ειδικό προσωπικό και 500 άτομα από τους ντόπιους. Το σχέδιο ήταν μετά από την γραμμή με την Συρία, εκκαθάριση να γίνει και στα σύνορα με Ιράν και Ιράκ, στην γραμμή από Τζίζρε έως Ίγντιρ. Αλλά με το ξέσπασμα του πολέμου στην Συρία, το σχέδιο για την εκκαθάριση ναρκών στα σύνορα αρχικά επιβραδύνθηκε και τέλος τον Ιούνιο του 2013 σταμάτησε.

https://anfturkce.net/kurdistan/ermenistan-sinirina-da-duvar-92578    27/6/2017

Σχόλιο: Προσέξτε, η Τουρκία διατηρεί δηλαδή νάρκες στα σύνορα με την Συρία και εμείς ( Ο Σημίτης) τις βγάλαμε από τα σύνορα μας με την Τουρκία…  Βέβαια, ποτέ δεν είναι αργά… κ. Καμμένε !

Από:  http://tourkikanea.gr/2017/06/mayin-28/   28/06/2017

Φουντούκια με καρκινογόνο ΑΦΛΑΤΟΞΙΝΗ από την Τουρκία

Ανακοίνωση από την Νουτέλλα σχετικά με ¨φουντούκια Τουρκίας με δηλητήριο¨ : Η υγεία είναι η πιο σημαντική μας αξία

Η εταιρία Ferrero που παράγει την Nutella, μετά από την ανακοίνωση της Εθνικής Συνο-μοσπονδίας Ιταλών Αγροτών πως στην λίστα των ¨10 πιο επικίνδυνων τροφίμων¨, το τουρκικό φουντούκι βρίσκεται στην πρώτη σειρά, έκανε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει πως ¨Για την Ferrero η υγεία του καταναλωτή είναι απόλυτα η πιο σημαντική αξία¨.

Η  Εθνική Συνομοσπονδία Ιταλών Αγροτών (Coldiretti), κατά την διάρκεια Διεθνούς Φόρουμ Γεωργίας και Τροφίμων που έγινε στην πόλη Τζερνόμπιο, κοινοποίησε λίστα με ¨Τα πιο επι-κίνδυνα τρόφιμα¨.

Στην πρώτη θέση αυτής της  λίστας βρίσκονται τα φουντούκια που παράγονται στην Τουρκία. Ο λόγος για αυτό είναι ότι βρέθηκε σε αυτά η καρκινογόνα ουσία αφλατοξίνη, σε ποσότητα πάνω από το επιτρεπόμενο όριο.

…………………..

http://www.diken.com.tr/nutellanin-ureticisinden-zehirli-turkiye-findigi-aciklamasi-saglik-en-onemli-degerimiz/   18/10/2016

Σχόλιο: Εμείς απλά να επισημάνουμε πως η συντριπτική πλειοψηφία των φουντουκιών που κυκλοφορούνε και στην ελληνική αγορά έχουν καταγωγή από την Τουρκία…

Καλή σας όρεξη !

Κράτος πρόνοιας και αναγκαιότητες αναπήρων

Κράτος  πρόνοιας και αναγκαιότητες αναπήρων

Όλοι ξέρουμε ότι το ελληνικό κράτος δεν είναι και τόσο φιλικό προς τον πολίτη.Υπάρχει γραφειοκρατία που πολλές φορές καταντά καταδυναστευτική,υπάρχει διαφθορά που όχι μόνο εκμεταλλεύεται το κάθε ανυπεράσπιστο άτομο,αλλά και απλώνει ένα παρασιτικό ατελέσφορο ιστό στη δημόσια διοίκηση,ουσια-στικά ακυρώνοντάς την.

Είναι γνωστές όλες αυτές οι παθογένειες και δεν χρειάζεται να τις επαναλαμβάνουμε.Το κακό φάνηκε από την αρχή.Ενώ ο Καπο-δίστριας προσπάθησε να στήσει ένα ευνομούμενο κράτος ανταποκρινόμενο στις ανάγκες των Ελλήνων,η πολιτική δολοφο-νία του ανέτρεψε την προσπάθειά του και επιβλήθηκαν από τους διάδοχους Βαυαρούς μοντέλα διοίκησης εδρασμένα όχι στην τότε πραγματικότητα και τις ανάγκες της,αλλά σε φαντασιακές συλλή-ψεις που είχαν να κάνουν με την αρχαία Ελλάδα.

Ογδόντα χρόνια περίπου αργότερα (1912) ο Κωστής Παλαμάς με τα Σατιρικά Γυμνάσματά του (Τα «Σατιρικά Γυμνάσματα» του Κ. Παλαμά είναι 44 ποιήματα που δημοσιεύτηκαν αρχικά στον Νουμά, το μαχητικό περιοδικό των δημοτικιστών,σε δύο δόσεις.Η πρώτη σειρά, από 20 ποιήματα, στο φύλλο 277 στις 6.1.1908 και η δεύτερη, από 24 ποιήματα,στο φύλλο 356, στις 6.9.1909. Τα πε-ρισσότερα ποιήματα είναι σκληρές σάτιρες,όχι όμως όλα. Ωστόσο,τα σατιρικά δίνουν τον γενικότερο τόνο.Ανάμεσά τους βρίσκονται μερικά από τα πιο εύστοχα και πιο σκληρά σατιρικά ποιήματα της νεοελληνικής γραμματείας. Τα "Σατιρικά Γυμνάσματα" δεν ανατυπώθηκαν ποτέ σε αυτοτελή συλλο-γή όσο ζούσε ο ποιητής,αλλά συμπεριλήφθηκαν δύο φορές σε συλλογές μαζί με άλλες ποιητικές ενό-τητες) στηλιτεύει τα κακώς κείμενα της τότε ελληνικής κοινωνίας και εξουσίας.Σε ένα στίχο του έλεγε:

το άτι σου ακόμα μας πατά Μπραΐμη,

δηλαδή 80 χρόνια μετά την απελευθέρωση ο ελληνικός λαός εξακολουθούσε να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί ως τουρκοκρατούμενος,ως ραγιάς,ως δούλος που έπρεπε να προσφέρει μπαξίσια στους άρχοντες για όσα αυτονόητα εδικαιούτο.

Φοβάμαι ότι η ιστορική επισκόπηση και η κοινωνιολογική διείσδυση δεν υπήρξαν όσο θα έπρεπε αποτελεσματικές για να φωτιστούν όλες αυτές οι νοσηρές αλήθειες και να δρομολογηθεί η ανατροπή τους.

Το χειρότερο: φοβάμαι ότι όλη αυτή η παθογένεια σήμερα,μετά από έναν ολόκληρο αιώνα,ζει και βασιλεύει απλώνοντας τα λερναία κεφάλια της σε κάθε χώρο,τομέα,δραστηριότητα.

Και αν ο απλός μέσος πολίτης ταλαιπωρείται από το περίεργο κράτος μας μια φορά,ο ασθενής και το άτομο με αναπηρίες υποφέρει από τις αβελτηρίες και αναλγησίες των υπηρεσιών πολλαπλασίως.

Για να μην περιπέσω και εγώ σε άγονο καταγγελτισμό θα πα-ραθέσω κάποιες λειτουργικές προτάσεις άμεσης εφαρμοσι-μότητας (λέμε τώρα):

1. τα φάρμακα του κάθε ΑΜΕΑ να παραδίδονται σπίτι του από την κοινωνική υπηρεσία και μια βασική πρόνοια με ακτινωτή δράση.Ως τώρα ανάλογες κατ΄ όνομα προνοιακές πρωτοβουλίες (π.χ. βοήθεια στο σπίτι) χρησιμοποιήθηκαν για βόλεμα ημετέρων,μείωση ανεργίας κ.λπ. κι όχι για τις κραυγάζουσες απαιτήσεις όσων υποτίθεται ότι εξυπηρετού-σαν.

2. Όλος ο πληθυσμός των ΑΜΕΑ να καταγραφεί μηχανογραφικά ώστε οι αρμόδιες κρατικές υπηρε-σίες να αντλούν από αυτήν τη βάση δεδομένων όποιο γραφειοκρατικό στοιχείο χρειάζονται, για να πάψουν να ταλαιπωρούνται ανήμποροι και βασανισμένοι άνθρωποι σε λογής γραφεία,γκισέ και από ξινισμένα μούτρα απάνθρωπων υπαλληλίσκων.

Η πεποίθηση μου είναι ότι όσο ο χειρισμός αυτών των λεπτών ευαίσθητων θεμάτων αφήνεται σε τεχνοκράτες και βαριεστημένους δημόσιους καριερίστες τίποτα δεν θα αλλάξει.

Πρέπει να αναλάβουν λόγο στα νευραλγικά οργανωτικά επιτελεία άτομα που γνωρίζουν καλά (που το έχουν νιώσει στο πετσί τους) τι είναι η ασθένεια και η αναπηρία.

Γιάννης Βασ. Πέππας, Φιλόλογος - Συγγραφέας

Δημοσιεύτηκε και στον Παλμογράφο (δείτε εδώ).

Προσέγγιση της διεμφυλικής ταυτότητας σήμερα

Προσέγγιση της διεμφυλικής ταυτότητας σήμερα

Ο μετανεωτερικός άνθρωπος εξακολουθεί να σκέφτεται με τους ουτοπικούς όρους του παρελθόντος,χωρίς βέβαια την σαφή αναφορά σε έναν μεταφυσικό Θεό ή στην μακρά πορεία της ανθρώπινης Ιστορίας.Θα μπορούσε εύλογα να αναρωτηθεί κανείς πώς από ένα νομοσχέδιο για τα διεμφυλικά άτομα,μπορούμε να καταλήξουμε να συζητάμε, και πάλι, για τη μετανεωτερικότητα;

Και όμως,κάτι τέτοιο οφείλουμε να το δούμε.Δεν είναι τα πάντα μικροπολιτική,κυβερνητικοί ή πολιτικοί α-ντιπερισπασμοί. Ακόμα και στο βάσιμο επιχείρημα ότι ο εν τοις πράγμασι νεοφιλελευθερισμός της εποχής μας δεν αφορά μόνο στο οικονομικό πεδίο, αλλά θέλει να κυριαρχεί και στο ανθρωπολογικό, κάτι φαίνεται να «λείπει».

Οπωσδήποτε ο τεμαχισμός της κοινωνικής πραγματικότητας και η έμφαση στην ανάδειξη επιμέρους, εξα-τομικευμένων αιτημάτων, δεν δηλώνουν, τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο, από μία διεργασία απόλυτης «ιδιωτικοποίησης» του δημόσιου πεδίου. Είναι αυτονόητο ότι πάντοτε υπήρχαν διεμφυλικά άτομα (αν θυμάμαι καλά, μία τέτοια περίπτωση ήταν και οι ευνούχοι της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), όπως και πάντοτε υπήρχαν ομοφυλόφιλοι, μάγισσες, αιρετικοί,διεστραμμένοι (η αναφορά δεν εξισώνει τα μέρη της πρότασης).Δεν ήταν όμως ποτέ αυτονόητο ότι όλες αυτές οι ανθρώπινες κατηγορίες θα έπρεπε να ρυθμισθούν νομικά ή ιατρικά. Δεν συνιστούσαν lobbies διεκδίκησης δικαιωμάτων.

Στο σημείο αυτό πρέπει να αποκαλύψει κανείς τον διττό ρόλο της κοινωνικής εξουσίας: εκεί που δείχνει ότι απελευθερώνει και ρυθμίζει με νόμο, είναι ακριβώς εκεί που δυναστεύει απόλυτα. Με τη μεταφορική εικόνα ενός ζωντανού οργανισμού, θα έλεγε κανείς ότι η μετανεωτερική κοινωνία «ξορκίζει», με τη μαγεία του νόμου και της ιατρικής, αυτό που την απειλεί και τη σαγηνεύει ταυτόχρονα.

Είναι γνωστές οι «φουκωϊκές» αναλύσεις για τον δικαστή,τον χωροφύλακα και τον γιατρό,που ως υποκατά-στατα μίας χαμένης πλέον εκκλησιαστικής εξουσίας, θέλουν να ελέγχουν κοινωνικά τους κάθε είδους «μη κανονικούς» της κοινωνίας. Η ηδονή γίνεται ένα ψυχιατρικό ή ψυχιατρικοποιήσιμο αντικείμενο. Η κανονική οικογένεια είναι η ιατρικοποιημένη οικογένεια.

Χαρακτηριστική η ανάλυση για το «σώμα της δαιμονισμένης» από την Ιερά Εξέταση και μετά. Το σώμα της δαιμονισμένης είναι ένα σώμα πολλαπλό, ένα σώμα που κατά κάποιο τρόπο εξαϋλώνεται, κονιορτοποιείται σε μία πολλαπλότητα δυνάμεων που βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Στο πλαίσιο της Ιεράς Εξέτασης, ο λόγος ήταν για το σώμα της μάγισσας ως ένα σώμα που είχε καταληφθεί από τον διάβολο. Στον ορθολογικό κόσμο της μετά τον Διαφωτισμό εποχής το σώμα της δαιμονισμένης είναι ένα σώμα αντίρροπων δυνάμεων,ορμών και βουλήσεων – δεν υπάρχει πλέον ο διάβολος.Δεν υπάρχει πλέον μεταφυσικό «συμβόλαιο ψυχής»,αλλά συμ-βόλαια κοινωνικής ρύθμισης μέσω γιατρών και νομικών. Δεν νομίζω ότι διαφεύγουν οι αυτονόητοι συνειρμοί με τη συζήτηση για τα διεμφυλικά άτομα, διότι και αυτή είναι μία συζήτηση περί σώματος.

Είπαμε για τη διάσταση της απειλής που πρέπει να εξορκισθεί.Ακριβώς στα όρια μίας διάχυτης πραγματι-κότητας, που εκπέμπει αντιφατικά, συνεχή μηνύματα,που αποσταθεροποιεί αδιάλειπτα το Εγώ,το κοινωνικό άτομο αισθάνεται την απειλή και θέλει να την απομακρύνει, ρυθμίζοντάς την. Υπάρχει όμως και η πλευρά της σαγήνης. Που και αυτή βιώνεται ως απειλή, διότι δεν μπορεί να ελεγχθεί. Η «ανδρογυνία» (androgynie) ήταν από την περίοδο του Διαφωτισμού ένα όραμα. (...)

Ό,τι ήταν κάποτε λογοτεχνία ή πολιτικός οραματισμός, είναι σήμερα πλάνο άμεσης πραγματοποίησης. Και μάλιστα, με βιασύνη. Η «ανδρογυνία» είναι, και αυτή,ένα «πεδίο» αναζήτησης ταυτότητας και ηδονής. Και έχει να κάνει με την συνειδησιακή μεταλλαγή του σώματος.

Ο μετανεωτερικός άνθρωπος δεν εννοεί ή δεν φαντασιώνεται το σώμα του όπως ο προνεωτερικός αντίστοιχος. Η άρνηση της ηλικιακής ωριμότητας μέσω της ενασχόλησης με πηγές ευχαρίστησης εφηβικής τάξης (ηλε-κτρονικά παιχνίδια,οικιακά ζώα κά.), η αναζήτηση μίας μετα-ανθρώπινης συνθήκης ύπαρξης, που κανείς θα μπορεί να μην αρρωσταίνει ή να μην πεθαίνει ποτέ, η πεποίθηση ότι το κάθε τι μπορεί να «κατασκευασθεί» άρα και το σώμα μας, όπως στην περίπτωση μας λέει το μανιφέστο της Donna Haraway, A Cyborg Manifesto: Science, Technology, and Social-Feminisminthelate Twentieth Century, είναι μερικά μόνο από τα δείγματα μίας νέας αντίληψης που έχει ήδη διαμορφωθεί.Μη με ρωτήσετε εάν αυτό απαιτεί η παγκόσμια καταναλωτική α-γορά ή κάποια «σκοτεινά κέντρα» της παγκοσμιοποίησης ή απλά προέκυψε ιστορικά και επιστημονικά, δεν είμαι σε θέση ν’ απαντήσω.

Σε κάθε περίπτωση, είναι μία πραγματικότητα που σαγηνεύει.Η διεμφυλική πρόκληση δεν είναι τόσο μία «σω-τήρια» προσπάθεια να ανακουφισθούν 500 άνθρωποι στην Ελλάδα -που ακόμα και εάν ήταν έτσι, θα με α-νησυχούσε.Είναι απόλυτα συνεπής,ως τέτοια,με την «λογική» της εποχής,που στο οικονομικό πεδίο προβάλ-λεται ως νεο-φιλελεύθερη.Υπ’ αυτή την έννοια, τα επιχειρήματα των πολιτικών πρωταγωνιστών,ένθεν κα-κείθεν, είναι για τις προφάσεις.Το πολιτικό σύστημα, ως σύστημα αναπαραγωγής με κάθε τρόπο, απόλυτα συμμορφώνεται στα αισθητήρια του.Και αυτά τα αισθητήρια είναι οξυμμένα.Αποτυπώνει σε νόμους, συνήθως κακογραμμένους,το κοινωνικό ασυνείδητο μίας εποχής.

Κείμενο  (H αναγνώριση της ταυτότητας του φύλου) του Μανώλη Γ. Βαρδή στο Ἀντίφωνο  (antifono.gr).

Μακεδών: Τι σημαίνει το όνομα

Μακεδών: Τι σημαίνει το όνομα

Μία απ΄ τις βόρειες φυλές του Ελληνικού κόσμου ήταν αυτή των Μακεδόνων.Κατά τον Ηρόδοτο κατοικούσαν στην Πίνδο (οίκεε εν Πίνδω,Μακεδνόν καλεόμενον, Ηρόδ., Ι 56).Από κει,φαίνεται, κινήθηκαν ανατολικά,όπου και εγκαταστάθηκαν μόνιμα,δημιουργώντας το Βασίλειο των Μακεδό-νων.Λογικό είναι ότι δεν θα εγκατέλειψαν ποτέ την αρχική κοιτίδα τους ούτε τις σχέσεις τους με τους γειτονικούς Ηπειρώτες.Τρανή απόδειξη αποτελεί η Ολυμπιάδα,Πριγκίπισσα των Μολοσσών της Ηπεί-ρου,κόρη του Βασιλιά Νεοπτόλεμου B´,που έγινε σύζυγος του Βασιλιά Φιλίππου Β´ των Μακεδόνων και υπήρξε μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου [Γεννήθηκε στην Αρχαία Πασσαρώνα,στον σημερινό νομό Ιωαννίνων,το έτος 373 π.Χ.,και μεγάλωσε στο Αρχαίο Όρραον.Έζησε ως σύζυγος του Φι-λίππου Β´ στην Πέλλα και στις Αιγές (σημερινή Βεργίνα).Δολοφονήθηκε με λιθοβολισμό στην Πύδνα του Θερμαϊκού κόλπου με εντολή του Κάσσανδρου (στρατηγού και επιμελητή του Μα-κεδονικού θρόνου) το έτος 316 π.Χ.].

Στην ουσία,η οροσειρά της Πίνδου αποτελεί το φυσικό όριο ανάμεσα στα Ελληνικά φύλα της Η-πείρου και τους Έλληνες Μακεδόνες.

Υπάρχει,μάλιστα,και μία χαρακτηριστική ομοιότητα των δύο αυτών φύλων (Ηπειρωτών και Μακε-δόνων): χρησιμοποιούσαν,παράλληλα με την ελληνική,ιδιωματικό γλωσσικό κώδικα/τοπική διάλε-κτο.Πολλοί συγγραφείς αναφέρουν το Μακεδονιστί ομιλείν (ενίων δε και το μακεδονίζειν εκλιπόντων, Πλούτ. Αντ. 27 –  μακεδονίζοντάς τ΄ οίδα πολλούς των Αττικών διά την επιμιξίαν, Αθήν. 3, 122Α). Για τους Ηπειρώτες έχουμε την αναμφισβήτητη καταγραφή του Θουκυδίδη (σε πολ-λά σημεία στο βιβλίο Β) ότι Θεσπρωτοί,Μολοσσοί και Χάονες χρησιμοποιούσαν βαρβαρικό (δηλα-δή,διαφέροντος του κανονικού/καθιερωμένου) ιδίωμα.Η διάλεκτος αυτή θα περιοριστεί σταδιακά στον βορρά,στους ακρινούς Χάονες,κι όταν η εσχατιά αυτή του Ελληνισμού,περί τον 2^ο αι.,λάβει τον γεω-γραφικό προσδιορισμό Άρβανον (=Λευκά Όρη,Λευκή χώρα),αυτοί οι μεθόριοι Έλληνες θα χαρακτηριστούν τοπωνυμικά ως Αρβανίτες και το διασωσμένο γλωσσικό μόρφωμά τους ως Αρβανίτικα.

Το όνομα Μακεδών αποτελεί ελαφρά διαφοροποιημένη απόδοση του επιθέτου Μακεδνός,που σήμαινε μακρός,μακρύς,ψηλός.Άλλοι λεξικογράφοι το δίνουν και ως κωνικός,πυραμιδοειδής,δηλαδή ως ψηλός με αιχμηρή απόληξη.Ο Μανώλης Ανδρόνικος,καθηγητής μου Αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική του ΑΠΘ,επέμενε ότι τα ονόματα Μακεδών και Μακεδνός προέρχονται από τη ρίζα μακ- (μηκ-, από εδώ μακρύς,μήκος,μακεστήρ [μακεστήρ μύθος, Αισχ. Πέρσες 698] κ.ά.), κάτι που,βέβαια,είναι οφθαλμοφανές και αυταπόδεικτο.

Η ισχυρή αυτή ένδειξη ότι οι Μακεδόνες υπερείχαν κατά το ύψος εξηγεί προφανώς και την χρήση του πολύ μακρού Μακεδονικού δόρατος,της σάρισας.

[Η σάρισα ήταν αρχαίο όπλο,ένα δόρυ μεγάλου μήκους,το βασικό επιθετικό όπλο της μα-κεδονικής φάλαγγας.

Η σάρισα ήταν κατασκευασμένη από σκληρό ξύλο κρανιάς,δέντρο που αφθονεί στα βουνά της δυτικής Μακεδονίας (της Άνω Μακεδονίας των αρχαίων).Η κρανιά φτάνει σε μεγάλο ύψος με ευθύ κορμό,παρέχοντας έτσι δόρατα με μεγάλο μήκος,σχετικά ελαφρά, με σκληρότητα και α-ντοχή.

Χαρακτηριστικό της σάρισας,το οποίο κυρίως διαφοροποιούσε τη μακεδονική από τις οπλιτικές φάλαγγες,ήταν το μήκος της.Αρχικά περίπου 5,5 μέτρα,έφτασε τον 2ο π.Χ. αιώνα τα 6,50 μέ-τρα.Είχε σιδερένια αιχμή και σαυρωτήρα στο αντίθετο άκρο,ως αντίβαρο και για να καρφώνεται στο έδαφος.Ο φαλαγγίτης τη χειριζόταν με τα δύο χέρια.

Η λέξη είναι άγνωστης ετυμολογίας και προφανώς αποτελεί κατάλοιπο ιδιωματισμού της μα-κεδονικής διαλέκτου ή λεξιδάνειο από τους γειτονικούς λαούς.Σάρισες ονομάζονταν τα μακε-δονικά δόρατα και προ του Φιλίππου, αυτός όμως είναι που επινόησε την αύξηση του μήκους τους και ως εκ τούτου δημιούργησε τη μακεδονική φάλαγγα.]

Τα ονόματα Μακεδών και Μακεδονία (=η χώρα των Μακεδόνων) είναι άρρηκτα συνυφασμένα με την ελληνική γλώσσα και την ελληνική ιστορία.Αποτελούν οργανικό τμήμα της ελληνικής αρχαι-ότητας,που μέσα από τον χρόνο,με αγώνες και αίμα,έφτασαν κραταιά ως βασικά δομικά συστατικά της σημερινής Ελληνικής οντότητας.Η προάσπιση με κάθε κόστος αυτών των ονομάτων αποτελεί εθνικό χρέος και η τυχόν αδιαφορία ή πλημμέλεια προστασίας τους συνιστά βαθειά προσβολή και προδοτική άρνηση των ιερών και όσιων της Ελληνικής ταυτότητάς μας.

Γιάννης Βασ. Πέππας, Φιλόλογος - Συγγραφέας