Δεν απαξιώνω το πόνημα,δεν είναι αυτό.Όμως,όλη αυτή η στρογγυλεμένη γραφή,χωρίς δείγμα αιχμηρής έξαρσης,η τόσο ήπια κι αποστειρωμένη ουδετε-ρότητα ξεπερνά κατά πολύ την -οφειλόμενη- ιστορική αντικειμενικότητα.
Αν παραμερίσουμε τον μακρόχρονο κοχλασμό του Ελληνικού Έθνους για την κατάκτηση της Ελευθερίας και περιπέσουμε σε μιαν ξεψυχισμένη περιδιάβαση βιβλιογραφίας,εν είδει κουλτουριάρικης κινηματογραφικής κριτικής,πόσο, άραγε,επιστημονικώς αποτελεσματικό είναι αυτό,και πόσο,επειδή μιλάμε για φοιτητικό ακροατήριο και αναγνωστικό κοινό,κατά βάση -πανεπιστημιακοί δάσκαλοι οι συγγραφείς,θυμίζω- εμφυσείται στη νέα γενιά αγωνιστικό πατριωτικό πνεύμα; Ή δεν χρειάζεται...;
Ψιλά γράμματα ή καυτή ουσία; Ας κρίνει με σύνεση και σφαιρική αντίληψη ο κάθε αναγνώστης.
Διαβάστε - Κάντε λήψη:
Γ. Β. Πέππας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ,τα σχόλια να σχετίζονται με την ανάρτηση και να είναι ευπρεπή.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.