Φώτης Βράκας, Η Ήπειρος του χτες μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες

Το λεύκωμα (δεν φέρει χρόνο έκδοσης) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως θαυμάσιο,αν στη σελίδα 106 ο συγγραφέας,στην εισαγωγή της ενότητας για τους Αρβανίτες,δεν επαναλάμβανε τις γνωστές ανοησίες που αμφισβητούν την ελλη-νικότητα των παλιότερα αρβανιτοφώνων Ελλήνων,απόδειξη ότι στερείται ιστορι-κής κατάρτισης.Γράφει λοιπόν: 

Αρβανίτες 

Ιστορικά,σε γραπτές πηγές,θα συναντήσουµε τους Αρβανίτες για πρώτη φορά στα βυζαντινά κείµενα του Μιχαήλ Ατταλειάτη στο ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ και στην Αλεξι-άδα της Άννας Κοµνηνής που αναφέρεται στα πολεµικά γεγονότα του Αυτοκρά-τορα Αλέξιου Κοµνηνού εναντίον των Νορµανδών στην περιοχή του Άρβανου στην βόρεια Ήπειρο.Κάποιοι τους θέλουν σαν Αλαβανούς κάποιοι σαν ∆ωριείς του νέου Ελληνισµού.Είναι αλήθεια ότι η αρβανίτικη γλώσσα που οµιλείτε στον ελλαδικό χώρο είναι µια διάλεκτος των Τόσκηδων αλλά µε πολλές αρχαίες ελλη-νικές λέξεις και µάλιστα Οµηρικές.Ήδη από τον 12ο αιώνα έχουµε στην Ήπειρο µετανάστες από αρβανίτικα φύλα.Πολέµησαν στο πλευρό των βυζαντινών αυτο-κρατόρων εναντίων των Σλάβων και Βενετών πράγµα για το οποίο ανταµείφθη-καν.Ακολουθεί µια νέα κάθοδος τον 13ο και 14ο αιώνα προς την νότιο Ελλάδα.Οι Αρβανίτες τόσο στην Ήπειρο όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα µιας και κράτησαν την ορθόδοξη πίστη ταυτίστηκαν µε τον Ελληνισµό.Το Σούλι είναι η πρώτη δί-γλωσση πολιτεία.Ο Μάρκος Μπότσαρης θα συντάξει το πρώτο δίγλωσσο (ελληνι-κοαρβανίτικο,ο ίδιος το ονόµασε ελληνοαλβανικό) λεξικό.Κοιτίδες των Αρβανιτών στην Ήπειρο είναι η περιοχές της Λάκκας και µικρής Λάκκας,της Λάµαρης και του Φαναρίου.Αρκετοί λαογράφοι και ποιητές έχουν κάνει κάποια σύγχηση στις έννοιες Αρβανίτης και Τουρκαλβανός (µουσουλµάνοι Αλβανοί κατά την περίοδο της Οθωµανικής Αυτοκρατορίας) και αναφέρουν τους Αρβανίτες σαν Τουρκαλβα-νούς.Για παράδειγµα στο ποίηµα της ∆έσπως Μπότσαρη,όπου λέγεται “....Αρβα-νιτιά σε πλάκωσε στου ∆ηµουλιά τον Πύργο” πράγµα που δεν στέκει,καθότι το µεγαλύτερο µέρος των Σουλιωτών ήταν προφανώς Αρβανίτες. Στον αγώνα του έθνους οι Αρβανίτες έδωσαν τον παρών.Νεώτεροι ιστορικοί παρουσιάζουν τους Υδραίους σαν τους θαλασσινούς Σουλιώτες.Κάποιος ιστορικός είπε,πώς δεν θα υπήρξε ελληνικό κράτος χωρίς τους  Αρβανίτες.Ενώ ο µεγάλος ιστορικός Παπα-ρηγόπουλος θα κάνει λόγο για το πάντρεµα της ελληνικής διανόησης µε την αρ-βανίτικη παλικαριά.

Τα ανεπίτρεπτα ορθογραφικά λάθη  του παρ΄ ολίγον συγγραφέα μας δείχνουν ότι δεν πρέπει να πάρουμε σοβαρά ούτε την εισαγωγή του ούτε τον ίδιο.Τα αρβα-νίτικα δεν είναι "μια διάλεκτος των Τόσκηδων",αλλά η Ηπειρώτικη εκδοχή/μορ-φή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και το λεξικό που εξέδωσε το 1809 στο Παρίσι ο    Francois Charles Hugues Laurent Pouqueville (1770-1838),με την συνεργα-σία των Μποτσαραίων είχε τον τίτλο "Λεξικόν της Ρωμαϊκής και Αρβανητη-κής Απλής".Ας σταματήσει επιτέλους η κακοποίηση κατά των Αρβανίτικης κα-ταγωγής Ελλήνων.

 

(παρ΄ όλ΄ αυτά) κάντε λήψη του βιβλίου πατώντας εδώ. 

Γιάννης Βασ. Πέππας