Αυτοάνοσα νοσήματα - Αιτιογονία & αντίσταση

Πώς να σταματήσετε να επιτίθεστε στον εαυτό σας 

Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς

Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες που εμφανίζονται όταν ο οργανισμός επιτίθεται και καταστρέφει τα δικά του κύτταρα και όργανα.

Είναι η κύρια αιτία χρόνιων ασθενειών σήμερα και επηρεάζουν την υγεία περισσότερων ανθρώπων απ’ ότι επηρεάζουν τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος μαζί ⁽¹⁾.

Ασθένειες όπως:

• Θυρεοειδίτιδα Hashimoto 
• Ψωρίαση 
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Ελκώδης κολίτιδα 
• Νόσος του Crohn
• Ερυθηματώδης λύκος
• Δερματίτιδες
• Μυασθένεια  
• Διαβήτης τύπου Ι
• Σύνδρομο Sjogren
• Σκληροδερμία
• Γυροειδής αλωπεκία
• Θρομβοπενία  

ανήκουν στη κατηγορία των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Πρόκειται για νοσήματα που μέχρι τώρα απαιτούσαν τη λήψη ισχυρών φαρμακευτικών αγωγών εφ' όρου ζωής. Μέχρι πρόσφατα η αντιμετώπιση τους ήταν μόνο συμπωματική και στόχευε στη μείωση της φλεγμονής και στην καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος.

Αυτή η προσέγγιση είναι όμως ελλιπής αν δεν εντοπιστούν και διαχειριστούν τα αίτια που προκάλεσαν τη νόσο εξαρχής.

Όπως εύστοχα αναφέρει ο Αμερικανός γιατρός Mark Hyman, είναι σαν να παίρνει κανείς πολύ ασπιρίνη ενώ κάθεται πάνω σε ένα καρφί. Η θεραπεία δεν θα ήταν να δώσουμε παραπάνω ασπιρίνη αλλά να αφαιρέσουμε το καρφί.

Στην ιατρική είμαστε εκπαιδευμένοι να διαχειριζόμαστε κυρίως τα συμπτώματα, πρόκειται για ένα μοντέλο που έδωσε και δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα στα οξέα και επείγοντα προβλήματα υγείας, το οποίο όμως δεν λειτουργεί το ίδιο καλά σε ασθένειες που έχουν διάρκεια πάνω από 3 μήνες. Ασθένειες και προβλήματα υγείας που διαρκούν πάνω από 3 μήνες ονομάζονται χρόνια και ανταποκρίνονται σε μια διαφορετική προσέγγιση.

Σύγχρονες διαγνωστικές εξελίξεις στην ιατρική επιτρέπουν πλέον την αιτιολογική αντιμετώπιση των χρόνιων και αυτοάνοσων ασθενειών ⁽²⁾. 

Η ανίχνευση των αιτίων με ειδικές εξετάσεις καθιστά εφικτή την παροχή αποτελεσματικότερων, ασφαλέστερων και εξατομικευμένων θεραπειών που απευθύνονται στα υποκείμενα αίτια της νόσου.⁽³⁾ 

Τα αίτια
Από τις πρώτες ημέρες της ιατρικής, το ανθρώπινο σώμα εξετάζεται ως μια συλλογή ξεχωριστών και ανεξάρτητων οργάνων. Μόλις λίγα χρόνια πριν, κύριος στόχος της ιατρικής αντιμετώπισης ήταν ο προσδιορισμός ενός και μόνου παράγοντα ως το μοναδικό αίτιο σε κάθε ασθένεια.

Αυτό το μοντέλο όμως έχει πλέον φτάσει στα όρια του και δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις στα χρόνια προβλήματα υγείας που αποτελούν πλέον και τον βασικό παράγοντα νοσηρότητας σήμερα.

Αυτό οδήγησε σε μια πιο σύγχρονη ιατρική προσέγγιση.

Η βασική ιδέα πίσω από την σύγχρονη ιατρική είναι ότι ένα πολύπλοκο σύστημα είναι πιο κατανοητό αν θεωρηθεί ως ένα ενιαίο σύνολο. 

Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν αντιμετωπίζεται σήμερα ως μεμονωμένα όργανα που εμφανίζουν συμπτώματα αλλά ως ένα ενιαίο βιολογικό σύστημα που αλληλοεπιδρά με το περιβάλλον του.

Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα βιολογικό σύστημα που λειτουργεί φυσιολογικά σε πολύ συγκεκριμένες συνθήκες. Αποτελείται από κύτταρα που συναθροίζονται και σχηματίζουν όργανα.

Παράγοντες όπως το περιβάλλον, η διατροφή, η συγκέντρωση οξυγόνου, το νερό, θρεπτικά στοιχεία όπως βιταμίνες, αμινοξέα, πρωτεΐνες και ένζυμα, είναι απολύτως απαραίτητα σε πολύ ακριβείς αναλογίες μεταξύ τους, για την φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων, δομικών λίθων του οργανισμού.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 80% των χρόνιων ασθενειών οφείλεται σε παράγοντες που συνδέονται με τον τρόπο ζωής. 

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής απομακρύνεται συνεχώς από το φυσιολογικό και αυτός είναι ο κύριος λόγος ανάπτυξης χρόνιων και αυτοάνοσων ασθενειών. Τα αυτοάνοσα είναι νοσήματα της σύγχρονης εποχής. Έχουν αυξηθεί έως και 400% τα τελευταία 50 χρόνια και εμφανίζονται κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες. Όσο υψηλότερο το βιοτικό επίπεδο τόσο μεγαλύτερη και η επίπτωση των αυτοάνοσων ασθενειών.

Διαταραχή της τροφικής αλυσίδας
Μπορεί η σημερινή τροφή να παρέχει όλα τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται ένα υγιές σώμα για να λειτουργεί φυσιολογικά; Η απάντηση είναι όχι γιατί έχει διαταραχθεί η τροφική αλυσίδα στη βάση της.

Τα τελευταία πενήντα χρόνια η διατροφική αξία της τροφής έχει μειωθεί σε μεγάλο βαθμό. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα λαχανικό όπως το σπανάκι. Παλαιότερα σε ένα χωράφι μπορούσαν να καλλιεργηθούν εκατό σπανάκια, ενώ σήμερα στο ίδιο χωράφι καλλιεργούνται χίλια. Τα θρεπτικά συστατικά που έχει το χωράφι πρέπει να μοιραστούν τώρα σε χίλια σπανάκια αντί για εκατό όπως παλαιότερα.

Η χρήση λιπασμάτων στις γεωργικές καλλιέργειες είναι λοιπόν αναπόφευκτη για τον εμπλουτισμό του εδάφους με τα απαραίτητα στοιχεία. Όμως, τα λιπάσματα δεν αναπληρώνουν και τα 92 θρεπτικά στοιχεία που θα έπρεπε να υπάρχουν στο έδαφος. Οι συμβατικές καλλιέργειες χρησιμοποιούν λιπάσματα που εμπλουτίζουν το έδαφος με τρία βασικά στοιχεία (άζωτο, κάλιο και φώσφορο), αλλά και οι καλύτερες βιολογικές καλλιέργειες εμπλουτίζουν το έδαφος με δεκαέξι στοιχεία στην καλύτερη περίπτωση.

Για την πρόσληψη των θρεπτικών συστατικών που περιείχε μια μερίδα σπανάκι πενήντα χρόνια πριν, σήμερα απαιτείται η κατανάλωση δέκα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα τρόφιμα, είτε φυτικής είτε ζωικής προέλευσης.

Επομένως ο οργανισμός και τα κύτταρα του δεν προσλαμβάνουν τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να λειτουργήσουν φυσιολογικά και δημιουργούνται σημαντικές ελλείψεις.

Επιπλέον, ο οργανισμός επιβαρύνεται με τοξικές ενώσεις, όπως βαρέα μέταλλα, βιομηχανικά χημικά, φάρμακα και άλλες ενώσεις ξένες προς τη ζωή. Έτσι το σώμα απομακρύνεται από την φυσιολογική κατάσταση λειτουργίας και αναπόφευκτα εκδηλώνεται νόσος.

Η αλλαγή της βιοχημικής σύστασης των κυττάρων τα καθιστά μη αναγνωρίσιμα από τον ίδιο τον οργανισμό. Το ανοσοποιητικό για τους ίδιους λόγους βρίσκεται σε υπερδιέγερση, δεν αναγνωρίζει πια τα κύτταρα του ως δικά του και τους επιτίθεται σαν να ήταν ξένα. 

Γι’ αυτό και η μόνη καταστολή των συμπτωμάτων δεν αρκεί για την επαναφορά της φυσιολογικής λειτουργίας. 

Έτσι οποιαδήποτε θεραπεία που απλά καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και τα συμπτώματα της νόσου έχει συνήθως περιορισμένα αποτελέσματα και στην πλειοψηφία των αυτοάνοσων δεν μπορεί να βελτιώσει ουσιαστικά τη συνολική κατάσταση υγείας των ασθενών.

Οποιαδήποτε αιτιολογική αντιμετώπιση πρέπει να στοχεύει στην παράλληλη αποκατάσταση της βιοχημικής ισορροπίας.

Metabolomic Analysis^® και αυτοάνοσες ασθένειες 
Η ειδική εξέταση Metabolomic Analysis^®  είναι ένα σύγχρονο εργαλείο της ιατρικής και παρέχει ακριβή δεδομένα για την αντιμετώπιση και πρόληψη αυτοάνοσων ασθενειών όπως ο ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδή αρθρίτιδα, η ψωρίαση, η νόσος Hashimoto, η νόσος του Crohn κι άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.
Ανιχνεύει παράγοντες που αφορούν:

• τις ελλείψεις σε μεταλλικά στοιχεία, αμινοξέα, βιταμίνες και ωμέγα 3 λιπαρά οξέα
• την ικανότητα του οργανισμού να παράγει ενέργεια (μιτοχονδριακή λειτουργία)
• την λειτουργία του νευρικού συστήματος
• την τοξική επιβάρυνση του οργανισμού
• την αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού
• το εντερικό μικροβίωμα
• το μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπιδίων, και
• επιπρόσθετους δείκτες απόκλισης του οργανισμού από τη φυσιολογική λειτουργία

Εντοπίζονται επιπλέον οι στρεσογόνοι παράγοντες που κρύβονται πίσω από την πάθηση, που συχνά παραβλέπονται κατά την διαχείριση της νόσου. Σχεδόν πάντα τα αυτοάνοσα νοσήματα συνοδεύονται από έντονες αλλαγές στη διάθεση που ανατροφοδοτούν τη νόσο και επιδεινώνουν την εικόνα.  

Η σταδιακή αποκατάσταση των παραπάνω παραγόντων επιφέρει μια σταθερή βελτίωση της φυσιολογικής λειτουργίας του οργανισμού, γιατί το ανθρώπινο σώμα δεν έχει την τάση να αναπτύξει νόσο, αντιθέτως είναι γενετικά προγραμματισμένο να είναι υγιές.

Μέσα από την κλινική μας εμπειρία με χιλιάδες περιστατικά με αυτοάνοσα και χρόνια προβλήματα υγείας έχουμε δει ότι η βελτίωση της υγείας είναι εφικτή με τη χρήση των νέων εργαλείων που έχει προσθέσει στη φαρέτρα της η σύγχρονη ιατρική. Πρόκειται για μια προσέγγιση που προϋποθέτει την ενεργή συμμετοχή των ασθενών στη θεραπεία τους και δεν βασίζεται στην παθητική λήψη κάποιου χαπιού. Πιθανόν να μην ταιριάζει σε όλους αλλά σίγουρα έχει αποτελέσματα.

Στην Υγειά Σας!

________________________________________________________________________

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. American Autoimmune Related Diseases Association, statistics, AARDA. Accessed on Nov. 2018 
2. World Economic Forum global report. 10 Emerging technologies 2018. 
3. U.S. National Library of medicine. What is the Precision Medicine Initiative? 
4. World aging population, chronic diseases and impact of modifiable-metabolic risk factors Dr. Dimitris Tsoukalas, MD (Greece). European Institute of Nutritional Medicine, E.I.Nu.M. 20th International Congress of Rural Medicine 2018. Tokyo - Japan.
5. The Akt pathway in oncology therapy and beyond (Review). Nitulescu GM, Van De Venter M, Nitulescu G, Ungurianu A, Juzenas P, Peng Q, Olaru OT, Grădinaru D, Tsatsakis A, Tsoukalas D, Spandidos DA, Margina D. Int J Oncol. 2018 Oct 16. doi: 10.3892/ijo.2018.4597.
6. Identification of gene expression signatures in autoimmune disease without the influence of familial resemblance. Zheng Liu Kevin Maas Thomas M. Aune Human Molecular Genetics 2006.
7. Autoimmune disease: why and where it occurs. Philippa Marrack, John Kappler & Brian L. Kotzin Nature Medicine volume 7, pages 899–905 (2001)
8. Role of “Western Diet” in Inflammatory Autoimmune Diseases Arndt Manzel et. al. Curr Allergy Asthma Rep. 2014 Jan; 14(1): 404.
9. Environment and Disease Risks Stephen M. Rappaport and Martyn T. Smith. SCIENCE, EPIDEMIOLOGY 22 OCTOBER 2010 VOL 330.
10. Current Concepts in Autoimmunity and Chronic Inflammation. Andreas Radbruch, ‎Peter E. Lipsky - 2006 - ‎Medical.
11. Hygiene Hypothesis and Autoimmune Diseases Clinical Reviews in Allergy & Immunology Graham A. W. Rook 2012.
12. Metabolic pressure and the breach of immunological self-tolerance Veronica De Rosa et al. Nature Immunology (2017).
13. Application of metabolomics in autoimmune diseases: Insight into biomarkers and pathology. J. Kang et al. / Journal of Neuroimmunology 279 (2015) 25–32
14. Autoantigens in systemic autoimmunity: critical partner in pathogenesis A. Rosen and L. Casciola-Rosen J Intern Med. 2009 Jun; 265(6): 625–631.
15. Metabolomic biomarkers: their role in the critical path Laura K. Schnackenberg, Richard D. Beger.US. Food and Drug Administration. Feb 2009.
16. Dietary factors in rheumatic autoimmune diseases: a recipe for therapy? Shani Dahan, Yahel Segal1 and Yehuda Shoenfeld. NATURE REVIEWS | RHEUMATOLOGY. 13 Apr 2017.
17. Eric F. Morand New evidence strengthens the hypothesis that exposure to trauma and the associated physiological responses contribute to the development of autoimmune diseases, including systemic lupus erythematosus. NATURE REVIEWS | RHEUMATOLOGY. Jan. 2018

Τα καρκατζέλια της Γορτυνίας

Τα καρκατζέλια της Γορτυνίας

Ήσαν μικρά ανθρωπάκια που το μπόι τους δεν ξεπερνούσε τα 10-15 εκατοστά. Κατέβαιναν την περίοδο των Χριστουγέννων, τη νύχτα, από τα κεραμίδια των σπιτιών και διανυκτέρευαν στο σταχτοφούρνι για να αποφύγουν τη παγωνιά.

Είχαν πλήρεις οικογένειες,διέθεταν μικρά γαϊδουράκια για τις μετα-κινήσεις τους και δεν τους έλειπε τίποτα από μία οικοσκευή. Είχαν μικρές κατσαρολίτσες, μικρά τηγανάκια, μικρά κουταλάκια, μικρά μπαουλάκια για τα ρούχα τους. Και τι δεν είχαν τα καρκατζελάκια!

Αρχηγός τους ισόβιος ήταν ο Μπάρμπα-Θόδωρος,γέροντας καρκάτζελος,κουτσός, με βροντερή φωνή,επι-βλητικός,γρήγορος στις αποφάσεις του και αυστηρός στις ποινές,που επέβαλε στους παραβάτες των δια-ταγών του.

Ετρύπωναν λοιπόν τα καρκατζέλια σε όλα τα σπίτια του χωριού, κάθε χρόνο, εντελώς κρυφά και αθόρυβα.

Ήσαν αόρατα,σκανταλιάρικα,πειραχτικά,δολοπλόκα,συνομωτικά,μπερδεψιάρικα, γρουσούζικα,μισάνθρωπα, ζαβολιάρικα...

Ήσαν βέβαια ακίνδυνα για τη ζωή των ανθρώπων,αλλά μπορούσαν να σού κάνουν μικρό κακό,να σε πα-ρασύρουν λίγο στο δρόμο τους,να σού κάνουν κάποια μικρά βασανιστήρια,να σε μπερδέψουν και να σε τα-λαιπωρήσουν.
Φόβος και τρόμος τους ήταν μόνο ο παπάς και η αγιαστούρα του.Έτρεμαν στο άκουσμα της φωνής του, στον ήχο των βημάτων του, στη θέα της αγιαστούρας του.

Της Πρωτάγιασης (παραμονής των Θεοφανείων) δεν κοιμόντουσαν καθόλου τα καρκατζέλια μη τυχόν και τα πάρει ο ύπνος και τα προλάβει ο παπάς,που θα πήγαινε στο κάθε σπίτι να αγιάσει.

Μάζευαν αποβραδίς τα πράματα τους,φορούσαν τα χοντρά ρουχαλάκια τους, φόρτωναν τα γαϊδουράκια τους και επερίμεναν πανέτοιμα,μετά τα μεσάνυχτα,το σύνθημα της ομαδικής εξόδου.Όταν ακουγόταν το σύν-θημα από τον αρχηγό τους, που δεν ακουγόταν από τους ανθρώπους, (από εκεί πήραμε τους υπέρηχους), έβγαιναν με τάξη από τα φουγάρα των σπιτιών και έκαναν μια προσυγκέντρωση στο δρόμο που πάει κατά τα Σελά,απέναντι από του Λουκά και του Λοχία.Στη συνέχεια η πορεία τους κατευθυνόταν προς το Στενο-μπόλι,τη Λιναρίστρα,τη Γεράνια Λίμνα και από κει και κάτου εβάδιζαν σε ρέματα και σπηλιές, βαδίζοντας μόνο νύχτα. Τη μέρα ελούφαζαν και κοιμόντουσαν.

Κάποια χρονιά όμως τα πήρε ο ύπνος.Ο Μπαρμπαθόδωρος φαίνεται ότι ήταν κουρασμένος και δεν μπόρεσε να ξυπνήσει στην ώρα του και να δώσει το σύνθημα. Ευτυχώς που ο κουμπάρος του ξύπνησε την τελευταία στιγμή, είδε την απόλυτη ησυχία, ανέβηκε στο φουγάρο του σπιτιού, που διανυκτέρευε με την οικογένειά του και έβαλε τις φωνές: «Ε! κουμπάρε Θόδωρε! Φόρτω να φορτώσουμε και να ξηφορτώσουμε, τι έφτασε ο Τουρλόπαπας με την Αγιαστήρα του και με τη πλαστήρα του..».

Μετά έγινε χαμός.Πατείς με πατώ σε.Σύγχυση.Πανδαιμόνιο,καθώς ακούστηκε από το πρώτο σπίτι η βρο-ντερή φωνή του ... Τουρλόπαπα «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε..». Αναφέρθηκαν και θύματα και τραυματίες και απώλειες περιουσιών. Χαμός σας λέω. Σκουμάρια (κλάμματα), βλαστήμιες, βρισιές μέχρι τη Γεράνια Λίμνα!..

Το Σαραντάημερο και το Σαραντολείτουργο

Το Σαραντάημερο αρχίζει στις 15 Νοέμβρη και τελειώνει τα Χριστούγεννα. Σε πολλές ενορίες, την περίοδο αυτή, γίνεται κάθε μέρα λειτουργία. Έχουμε τότε το λεγόμενο  «Σαραντολείτουργο». Στο μικρό χωριό μου, εκεί στην Επαρχία Γορτυνίας, τα Σαραντολείτουργα, τη δεκαετία του 1950 και του 1960, έχουν αποτυπωθεί έντονα στις μνήμες μας. Τις Κυριακές, έψελναν οι κανονικοί ψάλτες. Ο Μπαρμπαγγελής, ο Μπαρμπαθόδωρος κι ο Μπαρμπαριστείδης. Τις καθημερινές όμως, που οι κανονικοί ψάλτες πήγαιναν στις δουλειές τους, το έργο αυτό αναλάμβαναν μερικοί μαθητές του δημοτικού σχολείου, «τα παιδιά του Ιερού».

Το δημοτικό σχολείο ήταν δίπλα στην Εκκλησία. Ο παππούλης είχε παρακαλέσει το δάσκαλο να δικαιολογεί την ολιγόλεπτη καθυστέρηση προσέλευσης των παιδιών αυτών. Τελειώνοντας η λειτουργία τα παιδιά του ιερού έτρεχαν στο σχολείο τους.

Ο Τάκης της Λούλας και του Γιώργη, ήταν ο περισσότερο συνεπής. Έγραψε ιστορία σαν παιδί του Ιερού στη δεκαετία του 1960. Δεν είχε πάρει καμμία απουσία. Αχάραγο περνούσε την πόρτα της εκκλησίας. Με πάγο, με χιόνι, με κρύο, με βροχή, ο Τάκης πρώτος, ο Τάκης εκεί. Ο Τάκης ψάλτης. Ο Τάκης στην υπηρεσία του Ιερού. Να φροντίζει τη φωτιά. Να βράζει το ζέο. Να έχει σε ετοιμότητα το θυμιατό…

 Η σχολική του σάκκα στο ψαλτήρι. Στις 8 η ώρα την άρπαζε και έτρεχε στο σκολειό του. Τρέχοντας έλεγε την μετά την θεία μετάληψη ευχή, «…..ακατακρίτως υποδέχεσθαι των αχράντων Μυστηρίων τον αγιασμόν, εις ίασιν ψυχής και σώματος….». Από μνήμης όλα, χωρίς να κατανοεί τότε, την πατερική αυτή γλώσσα.

Μαζί με τον Τάκη ήσαν και άλλα παιδιά, που είχαν το ζήλο να υπηρετούν το Ιερό, ιδιαίτερα κατά το Σαραντολείτουργο. Τη δεκαετία του 1950 και του 1960 πέρασαν αρκετές σειρές από το Ιερό του σεπτού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του χωριού μου.

 Όταν έκανε πολύ κρύο, ο παππούλης έλεγε στα παιδιά του Ιερού, να ψέλνουν από το Ιερό και όχι από το αναλόγιο. Τα λίγα κάρβουνα, που έφερνε, εζέσταιναν λίγο τα παγωμένα χεράκια τους. Ο παππούλης τούς έδινε, στο μεγάλο κρύο, λίγο κρασάκι, μια φέτα προσφορά και καμμιά κουταλιά ζάχαρη για να τα στυλώνει.

Ο παππούλης τούς έλεγε να διαβάζουν δυνατά, καθαρά και με «στόμφο» τα ιερά βιβλία, για να γίνουν καλοί μαθητές. Κάποιες φορές τους έλεγε να προσεύχονται στην Παναγία, γιατί η Παναγία εισακούει καλύτερα τις προσευχές τους από τις δικές του. Τους μάθαινε να ψέλνουν. Μαζί έψελναν τον υπέροχο ύμνο «Η Παρθένος σήμερον τον Προαιώνιον Λόγον..». 

   Τα παιδιά του ιερού επρόκοβαν στα γράμματα. Στο γυμνάσιο είχαν πολύ καλές επιδόσεις, ιδιαίτερα στα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά. Μετά το σχολείο, όταν βγήκαν στη ζωή, ετήρησαν κάποιες αρχές που πήραν από τη «θητεία» τους στο Ιερό. Κράτησαν με την πίστη τους  μια πνευματικότητα.Σμίλεψαν με την προσευχή τους ένα χαρακτήρα,που αντέχει τα ξεροβόρια και τις παγωνιές της ζωής,όπως αντέχει με σεμνότητα και τα-πείνωση,όσα έρχονται σαν χάρη,δωρεά και ευλογία,από την Κεχαριτωμένη Μεγάλη τους Μητέρα,την Πα-ναγία.Στο Ναό Της υπηρέτησαν με δύσκολες συνθήκες,τη δεκαετία του 1950 και του 1960,ως μικροί Άγγελοι,σε όλα τα διακονήματα,εκείνα τα παγωμένα πρωινά των Σαραντολείτουργων!... 

Μιχάλης Ι. Μιχαλακόπουλος   

(http://www.istorikathemata.com/2018/12/blog-post_26.html#more)

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους!!

Γιάννης Βασ. Πέππας, Μια σχολική δημοσκόπηση για τη γιορτή του Πολυτεχνείου pdf

  

Το ζωντάνεμα της σχολικής διαδικασίας φαντάζει και ίσως να είναι ουτοπικό στις στυγνές κερδοσκοπικές μέρες μας. Όχι όμως για ό-λους.
Οι δάσκαλοι-ποιητές,οι Πατροκοσμάδες της πληροφορικής εποχής να τραβήξουν μπροστά.Οι λίγοι γράφουν την Ιστορία.Οι περισσό-τεροι καταναλώνονται με τη βιβλιογραφία της. 

Διαβάστε - Κάντε λήψη: 

Γιάννης Βασ. Πέππας, Μια σχολική δημοσκόπηση για τη γιορτή του Πολυτεχνείου

Η κυβερνητική έρευνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. (1982) για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου,1973

Ένα απ΄ τα πρώτα πράγματα που έκανε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, μετά την επιβλητική νίκη του στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981,ήταν να διαλευκάνει τι πραγματικά συνέβη κατά τον έκρυθμο Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο και να αποδώσει την πραγματι-κότητα των γεγονότων,καθώς ακόμα και τότε,οκτώ χρόνια μετά, κυκλοφορούσαν περίεργες φημολογίες,αλλά και εμφανείς τερατολο-γίες.
Ο Κων. Καραμανλής είχε αναθέσει,μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της κοινοβουλευτικής ομαλότητας,στον εισαγγελέα Δημ. Τσεβά να ερευνήσει ενδελεχώς το όλο θέμα,μια και θα ακολουθούσε και η εκδίκασή του.Το πόρισμα Τσεβά (1974) υπήρξε πλήρες,στο έπακρο διαφωτιστικό και καταλόγιζε ευθύνες.
Παρ΄ όλ΄ αυτά,ο Ανδ. Παπανδρέου,ως πρωθυπουργός,επιφόρτισε τον πρώτο Υπουργό Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησής του,τον Ιω. Σκουλαρίκη (21/10/1981-9/11/1985) να επιληφθεί εκ νέου.Αυτός ανέθεσε στον Γεώργιο Σαμπάνη,Αστυνομικό Διευθυντή Α΄,την ευθύνη της νέας έρευνας.Το λεγόμενο πόρισμα Σαμπάνη παραδόθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1982.
Στο διαδίκτυο διακινείται ως "πόρισμα Σαμπάνη" ένα δισέλιδο με τα ονόματα 24 ατόμων που έχασαν τη ζωή τους αυτές τις τρικυμισμένες μέρες με τον τόπο και τρόπο της δολοφονίας τους.Προφανώς,ο Γ. Σαμπάνης δεν βρήκε επιπλέον στοιχεία να εμπλουτίσει την έρευνα του Δ. Τσεβά.
Η ουσία είναι,ότι αυτά τα δύο επίσημα έγγραφα τακτοποιούν τεκμηριωμένα την τότε εξέγερση,δίνουν αριθμό και ονόματα νεκρών κι αποτυπώνουν τις πραγματικές συνθήκες.Οτιδήποτε πέρα απ΄ αυτά κινείται στον χώρου του κακόβουλου και της παραποίησης.

Διαβάστε - Κάντε λήψη: 

Το πόρισμα Σαμπάνη

Γιάννης Βασ. Πέππας

Γιάννης Βασ. Πέππας, Ματίνα (διήγημα)

ματίνα

Χτύπησα το κουδούνι κι άκουσα τα βαριά,τρεχάτα βήματά της να ΄ρχονται προς την πόρτα.

-Έλα, είπε και προχώρησε προς το δωμάτιό της.Φόραγε φόρμα και τα συνηθισμένα κόκκινα πασουμάκια της.Τη ρώτησα πώς τα πάει,καλά μου είπε,πιάσαμε την κουβέντα καθισμένοι στην άκρη του κρεβατιού.Εκεί,με το πες-πες,της σήκωσα το πανωφόρμι και χάιδεψα την κοιλιά της.Φιληθήκαμε και γείραμε στο κρεβάτι.Απλώθηκα στις γνώριμες περιοχές του προσώπου της.Ένα μηχανικό ερωτικό μοτίβο ξεδιπλωνόταν ξανά.Απότομα,όπως συνήθιζε,σταμάτησε και με κοίταξε ολόισια και χλιαρά.

Διαβάστε την συνέχεια πατώντας εδώ

Stephen Hawking, To Xρονικό του Xρόνου pdf

Ο Stephen Hawking έχει χαρακτηριστεί,και μάλλον σωστά,ως "το μεγαλύτερο μυαλό" του 20ού αιώνα. Από τα βιβλία του "To Xρονικό του Xρόνου" αποτελεί το πιο πολυδιαβασμένο,αλλά και αρκετά προ-σιτό στον μέσο αναγνώστη,που δεν διαθέτει ιδιαίτερες γνώσεις Αστρο-φυσικής.
Από τις πολλές εκδόσεις του συγκεκριμένου βιβλίου στην Ελλάδα,εμ-πλουτισμένες και τροποποιημένες,παρουσιάζω εδώ μιαν αρχική,ίσως και την πρώτη.

Διαβάστε - Κάντε λήψη:

Stephen Hawking,To Xρονικό του Xρόνου

Δείτε,ακόμα,το βίντεο (youtube): 

Στήβεν Χώκινγκ - Stephen Hawking

Διαβάστε,ακόμα,σχετικά: 

Επίθεση από μητροπολίτη κατά του Stephen Hawking

Γιάννης Βασ. Πέππας, Φιλόλογος

Νικόλαος Χρ. Χρηστίδης, Οι δρόμοι των Σερρών & η ονοματολογία των, Σέρρες 2012 pdf

Ο Νικόλαος Χρ. Χρηστίδης έφυγε απ΄ την ζωή στις 22 Δεκεμβρίου του 2013.Τον προηγούμενο χρόνο,ιδίοις εξόδοις,είχε εκδώσει το 19ο βιβλίο του (θα ήταν και το τελευταίο του),που παρουσιάζουμε εδώ.
Ο συγγραφέας πρόσφερε με αγάπη στον τόπο του και του αξίζουν τιμή κι ευγνωμοσύνη.Για τη ζωή και το έργο του δείτε πατώντας εδώ.

Διαβάστε - Κάντε λήψη: 

Νικόλαος Χρ. Χρηστίδης, Οι δρόμοι των Σερρών & η ονοματολογία των, Σέρρες 2012

Γιάννης Βασ. Πέππας, Φιλόλογος