Διαστολή/εξαγωγή του τζιχαντισμού.

 Οι γραμμές αυτές γράφονται λίγες ώρες μετά τις δολοφονικές επιθέσεις στη Γαλλία.Η μία έγινε από δυο αδέρφια μουσουλμάνους με γαλλική υπηκοότητα και καταγωγή από την Β. Αφρική.Εκτιμάται ότι και η άλλη πολύνεκρη επίθεση στην σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo έχει να κάνει με μουσουλμανική αφετηρία.Να θυμίσουμε ότι το 8%του πληθυσμού της Γαλλίας είναι πλέον μουσουλμάνοι.Πρόκειται για άτομα που έχουν μεταναστεύσει στην μεγάλη αυτή ευρωπαϊκή χώρα από διάφορες πρώην αποικίες της,απολαμβάνουν όλων των πολιτικών δικαιωμάτων,αλλά φαίνεται ότι λειτουργούν σε σημαντικό βαθμό περιθωριακά.

Αναδεικνύεται έτσι ένα ζήτημα που πάλλεται εδώ και 20 χρόνια πάνω και μέσα στον Δυτικό κόσμο: Η εισροή μεγάλων κυμάτων ατόμων από Ασία και Αφρική με εντελώς άλλη κουλτούρα και κοσμοθεώρηση.Υπάρχει όμως,μια σημαντική παράμετρος που προσδίδει τελείως άλλη δυναμική στο θέμα τον τελευταίο καιρό.Το ξεπήδημα και θέριεμα του Ισλαμικού χαλιφάτου στη Μέση Ανατολή.Ένα θολό,ως προς την πολιτική του ταυτότητα, μόρφωμα,επικράτειας όσο η Μ. Βρετανία (!),σαφούς αναχρονιστικού θεοκρατικού χαρακτήρα,έμπλεω από μίσος,βαθύτατα ρατσιστικό και με σημαίες αντίθετες από τα προτάγματα του δικού μας ανθρωπισμού,έτσι όπως αυτός έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους πέντε αιώνες στον ελληνογενή Δυτικό κόσμο.Σ' αυτήν τη χώρα του ισλαμοφασισμού οι αποκεφαλισμοί είναι κάτι περισσότερο από σύνηθες,οι εκτοπισμοί διαφορετικών φυλών,ο εξανδραποδισμός και εξαφάνισή τους (όπως των Κούρδων Γεζιντί),το δουλεμπόριο γυναικών και οι δημόσιες εκτελέσεις αποτελούν την τρέχουσα κοινωνική πραγματικότητα και πολιτική φόρμα.

Βέβαια είναι ένα θέμα αν αυτό το έκτρωμα αποτελεί άλλο ένα πρόσκαιρο δημιούργημα διπλωματικών ιδιοτελειών και μυστικών υπηρεσιών για αναδιάταξη ενός στρατηγικού χώρου πετρελαιοπαραγωγής.Το σίγουρο είναι ότι οι Τζιχαντιστές του ΙSIS όχι μόνο διεκδικούν την επίρρωση του χαλιφάτου τους,αλλά και την εξαγωγή της τρομοκρατικής ιδεολογίας και πρακτικής τους στην Ευρώπη.Σύντομα θα φανεί αν τα επεισόδια στην Γαλλία αποτελούν ένα τέτοιο προεόρτιο φρίκης.Ανακύπτει με κρότο ένα πρόβλημα: ο Χριστιανικός κόσμος έχει τελείως άλλο περιεχόμενο από αυτό του Ισλάμ.Είναι δύο άλλες φιλοσοφίες,αισθητικές,καθημερινότητες, συστήματα σκέψης και εκφοράς λόγου.Όταν λέμε Χριστιανικό κόσμο, εννοούμε όλες τις διαστάσεις και αξίες που έχουν συμπλακεί σε αυτή τη συνισταμένη πολιτισμού και κοινοβουλευτικής οργάνωσης,όπως έχει πια παγιωθεί.Σ' αυτές τις διαστάσεις και αξίες

συμπεριλαμβάνονται εκφάνσεις από τον προχριστιανικό παγανισμό μέχρι τα σύγχρονα ανατρεπτικά κινήματα στα σύνορα της ουτοπίας.Σ' αυτή την εδραία συγκρότηση διεκδικεί αιχμηρή διείσδυση κάτι παράταιρα ξένο: ο κόσμος της μπούρκας,της κλειτοριδεκτομής,της θεσπισμένης πολυγαμίας,του σεξισμού,της μη ανοχής και του θρησκευτικού φανατισμού.

Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η εξέλιξη του Ισλαμικού ΙSIS,αλλά το επιθετικό Ισλάμ,όπως το έχουμε γνωρίσει από τις ιστορικές αναγνώσεις,επανεμφανίζεται κραταιό και απειλητικό.Όχι ότι η «πεφωτισμένη» γηραιά Ήπειρος,στο ιστορικό παρελθόν,υστέρησε σε βιαιότητα κατακτώντας τα Αμερικάνικα εδάφη και υποδουλώντας τους ιθαγενείς τους…

Παραδόξως,μια πτυχή του ευρωπαϊκού πολιτικού σκηνικού (κάποιοι του βαπτίζουν ισλαμολάγνους) εμφανίζεται αναπάντεχα οικεία και υποδεκτική στην αλλότρια εισχώρηση.Πρόκειται για το μοντέρνο ρεύμα της μπλαζέ παγκοσμιοποίησης,εμφορούμενο από γιάπικες αντιλήψεις ομοιομορφίας και ισοπέδωσης,που προκρίνει την αποδόμηση της έννοιας του έθνους,την αναθεώρηση της ιστορικής οπτικής και την παντοκρατορία του οικονομισμού.Έτσι,η διαστολή του μουσουλμανικού στάτους βρίσκει έναν απροσδόκητο και καλοδεκτικό εσωτερικό ιδεολογικό σύμμαχο εντός των τειχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το τελικό ερώτημα είναι αν ο Δυτικός κόσμος έχει αποφασίσει ή πότε θα αποφασίσει αν θα παραμείνει το γνήσιο παράγωγο της ΕλληνοΡωμαϊκής μήτρας,αυτόνομος κυρίαρχος και αυτόφωτος ή θα μεταβληθεί σε συνθετικό νεοπλασματικού κοινωνικοπολιτικού υβριδίου. 

Γιάννης  Βασ. Πέππας, Φιλόλογος