(κι άλλα) Μαθήματα Τουρκισμού στην Ελληνική Θράκη

H πρώτη τουρκική δημοκρατία

Τα παλικάρια της Δυτικής Θράκης, όταν Μαυροβούνιο, Βουλγαρία, Σερβία και Ελλάδα έραβαν το σάβανο του Οθωμανικού κράτους, αυτοί ίδρυσαν 4 τουρκικές κυβερνήσεις στο διάστημα 1878-1920.
Η πρώτη εξ αυτών ήταν η Κυβέρνηση Τούρκων Ροδόπης. Η κυβέρνηση αυτή ιδρύθηκε το 1878 στην κωμόπολη Τσιρμέν και έζησε μέχρι τις 20 Απριλίου 1886.
Η δεύτερη κυβέρνηση ήταν η Προσωρινή Κυβέρνηση Δυτικής Θράκης. 55 μέρες μόνο έζησε αυτή η κυβέρνηση που ιδρύθηκε στις 31/8/1913. Αλλά πετυχε σημαντικά πράματα.
Στις 15/10/1919 υπό την αιγίδα των Γάλλων ιδρύθηκε η Κυβέρνηση Δυτικής Θράκης και έζησε μέχρι τις 23/5/1920.
Σύντομος υπήρξε και ο βίος της τέταρτης κυβέρνησης που ιδρύθηκε στην Οργάνη μετά από το πέρασμα της εξουσίας στους Έλληνες. Αλλά λοχαγός Φουάτ Μπαλκάν που ήταν υπεύθυνος Αμύνης σε αυτή την κυβέρνηση είχε προκαλέσει διάφορα σε βάρος των Ελλήνων. Αφήνοντας για άλλο άρθρο, ας επιστρέψουμε στην Τουρκική Δημοκρατία Δυτικής Θράκης.

Η Απόσυρση των Οθωμανών από τα Βαλκάνια άφησε την εξέγερση στην Δυτική Θράκη, όπως και τα άλλα τα στοιχεία των μουσουλμάνων στα Βαλκάνια, ανυπεράσπιστα και δίχως στήριξη.
Συμμορίες Ελλήνων και Βουλγάρων, εκμεταλλευόμενες το κενό, προσπάθησαν να το μετατρέψουν σε ¨ευκαιρία¨ με λεηλασίες και σφαγές. Όσο και αν οι Βούλγαροι στον Βαλκανικό Πόλεμο έφτασαν μέχρι την Τσατάλτζα, αργότερα η πορεία των πραγμάτων άλλαξε. Οι δράσεις των Βαλκανικών κρατών τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο, έδωσαν μια ανάσα στις οθωμανικές στρατιωτικές μονάδες.
Τα εδάφη της Ανδριανούπολης, του Κιρκλαρελί μέχρι και τον Έβρο στις 23/7/1913 πάρθηκαν πίσω. Η κατάσταση όμως του πληθυσμού που απέμεινε στην δυτική πλευρά του Έβρου και αποτελούνταν από 85-90% Τούρκους ήταν ανησυχητική. Αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν να παρθεί πάλι η διοίκηση της περιοχής. Τότε με εντολή του τότε συνταγματάρχη Ενβέρ Πασά και υπό την διοίκηση του Κουστσούμπασι Εσρέφ, ένα απόσπασμα 116 αντρών, πέτυχαν πράματα που δικαιώνουν το ρητό ¨όπου υπάρχει πίστη υπάρχει και δυνατότητα¨.
Τα θεμέλια της νέας κυβέρνησης τέθηκαν με την ανακατάληψη του Κοσουκαβάκ (16 Αυγούστου), του Μέστανλι (18 Αυγούστου), του Κίρτζαλι (19 Αυγούστου), και την ίδρυση τοπικών κυβερνήσεων. Όταν στις 31 Αυγούστου ανακαταλήφθηκε η Κομοτηνή ιδρύθηκε η Προσωρινή Κυβέρνηση Δυτικής Θράκης. Η Δημοκρατία της Δυτικής Θράκης είχε ως πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Χοτζά Σαλίχ Εφέντι και αρχηγό του Γενικού Επιτελείου τον ταγματάρχη ΠΖ Σουλεϊμάν Ασκερί. Στην διοίκηση μετείχαν ακόμη 9 άτομα, αλλά η βασική ευθύνη ήταν του Σουλεϊμάν Ασκερί.
Η Ανεξάρτητη Κυβέρνηση Δυτικής Θράκης κηρύσσοντας την απόλυτη ανεξαρτησία της στις 25/9/1913, απέκτησε τον τίτλο της πρώτης στην ιστορία τουρκικής δημοκρατίας, 5 χρόνια πριν από την ΝΔ Δημοκρατία του Καυκάσου (Καρς) και 10 χρόνια πριν από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Η κυβέρνηση της Αθήνας παρακολουθώντας στενά τις εξελίξεις, θέλοντας να εμποδίσει την προσέγγιση Βουλγαρίας και Οθωμανών, στις 2/10/1913 αναγνώρισε την Τουρκική Δημοκρατίας Δυτικής Θράκης και απέδωσε πίσω την Αλεξανδρούπολη.
Η κυβέρνηση της Σόφιας απάντησε γρήγορα στην Ελλάδα, αναγνωρίζοντας κι αυτή την Τουρκική Δημοκρατία Δυτικής Θράκης. Ακολούθησαν αναγνωρίσεις από Σερβία, Μαυροβούνιο, Αυστροουγγαρία, Αλβανία και Ιταλία. Το Οθωμανικό κράτος όμως δεν αναγνώρισε την Τουρκική Δημοκρατία Δυτικής Θράκης.
Η πρώτη δουλειά της κυβέρνησης ήταν να καθορίσει τα σύνορα. Στα ανατολικά ο Έβρος, στα δυτική η Μακεδονία, στα νότια το Αιγαίο και στα βόρεια η Βουλγαρία, όλη δηλαδή η Δυτική Θράκη… Έτσι περιοχές όπως Κίρτζαλι, Ορτάκιοϊ, Μέστανλι, Κοσουκαβάκ, Κομοτηνή, Ξάνθη και Αλεξανδρούπολη, που σήμερα έχουν μείνει εντός των συνόρων Βουλγαρίας και Ελλάδας, έγιναν πάλι τουρκικά χώματα.
Σε όλα τα κρατικά κτίρια αναρτήθηκε η πράσινη-λευκή-μαύρη σημαία με το μισοφέγγαρο και τα τρία αστέρια. Μάλιστα υπήρξε και εθνικός ύμνος που έγραψε ο Σουλεϊμάν Ασκερί : ¨Τι µμεγαλοπρεπής τιµή να θάβεσαι στο χώµα των προγόνων με την σηµαία σωτηρίας µε την οποία τυλίχτηκαν οι δοξασµένοι ήρωες. Στην πατρίδα σου πνέει άνεµος ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Οι γενναίοι μαχητές ανατρέπουν αυτήν την βρώµικη σκλαβιά¨
Το κράτος είχε 30 χιλιάδες στρατιώτες, ενώ μεταφέρθηκαν από Κωνσταντινούπολη 3.000 όπλα και 500 κασόνια με σφαίρες.

Τον Οκτώβριο ετοιμάστηκε ο προϋπολογισμός του κράτους, στήθηκαν τελωνειακές πύλες και άρχισαν να βγαίνουν διαβατήρια. Ως ένδειξη της ανεξαρτησίας τυπώθηκαν γραμματόσημα της Δημοκρατίας και καταργήθηκαν τα ελληνικά και βουλγαρικά γραμματόσημα.
Κι όμως όλα αυτά δεν μπόρεσαν να διασφαλίσουν την συνέχεια του κράτους αυτού. Η συμφωνία της Κωνσταντινούπολης της 29/9/1913 ανάμεσα στο Οθωμανικό κράτος και την Βουλγαρία αποτέλεσε το φιρμάνι εκτέλεσης αυτής της πρώτης τουρκικής δημοκρατίας.
Η Τουρκική Δημοκρατία Δυτικής Θράκης διαλύθηκε στις 25 Οκτωβρίου με αντίτιμο την παραμονή της Ανδριανούπολης στο Οθωμανικό κράτος. Οι τουρκομουσουλμανικές δυνάμεις με δάκρυα στα μάτια, αποσύρθηκαν. Τα μετέπειτα είναι σε όλους μας γνωστά…
Για ποιο λόγο τα περιγράψαμε όλα αυτά ;
Διότι ¨Οι θρύλοι των προγόνων μας δεν είναι για να κοιμίζουν τα μωρά αλλά για να ξυπνάνε τους ανθρώπους ! ¨
Ο Ισμαήλ Καρά σε ένα κείμενο του λέει πως είναι ανάγκη η Τουρκία να διασωθεί από την τύφλωση που έχει με την συνθήκη της Λωζάννης και να ακολουθήσει πια μια διεκδικητική πολιτική
………….
Εφ. Γενί Ακίτ 2/9/2015
Σχ : Να πούμε πως η εν λόγω φυλλάδα είναι από τους βασικούς υποστηρικτές του Ταγίπ στην Τουρκία.