Γιορτές στην Κωνσταντινούπολη:Πρόταση για έξοδο από τη μοιρολατρεία

Λοιπόν,όποτε είναι η θλιβερή επέτειος της Άλωσης της Πόλης μας,θέλω να ομολογήσω πως δεν μπορώ άλλο την κλάψα και τα μοιρολόγια.Αν θέλουμε,μπορούμε να ξαναπάρουμε πίσω την Πόλη μας.Δεν χρειάζονται στρατοί και εκστρατείες.Βούληση χρειάζεται.

Η πολιτιστική μας παρουσία στην Πόλη ξεπερνάει όχι μόνο την Οθωμανική κατοχή αλλά και την δική μας αβουλία και μοιρολατρία.Η Πόλη φωνάζει πως είναι Ελληνίδα,Χριστιανή Ορθόδοξη ΚΑΙ ζωντανή,αλλά εμείς κλαίμε και μοιρολογούμε που πέθανε.

Την κηδεύουμε κάθε 29 Μαΐου και αυτή με τις εκκλησιές της,τα σοκάκια της,τις επιγραφές της,τις πέτρες της,τις κρήνες της,την ατμόσφαιρά της (νησίδα στον Τουρκικό ζόφο) φωνάζει πως δεν ανήκει στην Ανατολία.

Ζούμε στις εποχές των ανοιχτών συνόρων και της Τουρκικής ενοχής.Οι επόμενες μεγάλες εκδηλώσεις από Ελληνικά σωματεία για την χαμένη Ελληνικότητα της Βασιλεύουσας πρέπει να γίνουν μέσα στην Πόλη.

Όπως κάνουν οι Τούρκοι γιορτές για τα Σαράντα παλληκάρια που έπεσαν (δήθεν) στη Χλόη για την κατάκτηση της Θράκης το 1350 μ.Χ. Όπως κάνουν οι Τούρκοι κάθε χρόνο στην Κομοτηνή και την Θεσσαλονίκη γιορτές και μεταφέρουν χώμα απ΄ το σπίτι του Κεμάλ στην Τουρκία (σαφές σύμβολο αλυτρωτισμού).

Έτσι κι εμείς.Να χρησιμοποιήσουμε τα Πολιτιστικά Πυρηνικά μας όπλα.Να παρατήσουμε τα μοιρολόγια και τα τρισάγια.Να κάνουμε επιτέλους μια μεγάλη γιορτή οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και της Ανατολικής Θράκης στην πλατεία Γκεζί της Κωνσταντινούπολης.

Να ανταμώσουμε και να χορέψουμε «ειρηνικά» και «φιλικά» τον χορό της αδελφοσύνης.Να ζωντανέψουμε τις Ελληνικές γειτονιές της Πόλης με ομιλίες, χορούς, γεύματα, προβολές δρόμου, καλλιτεχνικές εκθέσεις.Να κάνουμε επιτέλους μια πολιτιστική απόβαση.Στον γυρισμό να φέρουμε και χώμα απ΄ την Πόλη στα σπίτια μας.

Ας κάνουμε το αίτημα.Και αν είναι μάγκας ο Ερντογάν ας αρνηθεί.Τότε θα ξαναδούμε την αμοιβαιότητα με τις τουρκογιορτές στη Θράκη.

Πάρις Καλοδημίδης